Parklar; bankları gazete okuyan insanlar ile, oyun alanları çocuklarını salıncakta sallayan anne babalar ile, yeşillikleri yerin serinliğine kendini bırakmış gençler ile renkli görüntüler barındırır. Haliç'in etrafını saran parklar, bu görüntüleri bekleyen insanın zihnine parmağını bir anda sokup çıkarır. Ne bankların ne salıncakların ne de yeşilliğin üzerinde, bahsedilen insan görüntülerine tanık olmak boş bir çabadır.
Bu çabayı göstermeye direnenler, parkın süregelmiş kalıplarından çok uzak düşüncülerle dolar. Yeni görüntülerin beklentilerini karşılamayacağını anlayınca şaşkın yüz ifadeleri doğar. Bir müddet sonra şaşkınlık artık yerini teslimiyet duygusuna bırakır.
Başlarsınız teslimiyetin getirdiği tedirginliği tatmaya… Parkın içindeki sıra dışı yaşam görüntüleri, sizi fısıltılar eşliğinde çağırır. Çağrımdaki tuhaflığın adını koyma denemeleri sonuçsuz kalır. Zihinde, fırtınaya ramak kala…
Haliç Parkları'ndan sizde geriye kalan zihninizde bir kıymık acısı bırakan o parmaktır.