Norveç fiyortlarından Kopenhag'a uzanan bir yolculuk. Turistin yazgısı otobüsle ve trenle daha önceden belirlenmiş duraklar arasında hızla ilerlemek ve yapılan kısa indi bindilerde bir yeri, şehirleri, mekanları ve insanları ‘görmüş' olarak yoluna devam etmek.Hep bir camın arkasından bakıyor gezgin kişi geçip giden zamana. Ulaşamıyor, dokunup anlayamıyor yaşanmışlıkları, soluyamıyor.Bir karanlık kaplıyor zihnini. Mesafeler aynı zamanda kendi hafızasına bir yolculuğa dönüşüyor kendini teslim ettiği turistik rutinin rehavetinde. Karanlık hissiz ve karanlık yaşanmışlıkların eksikliğini işliyor fotoğrafa. Canlı ve dopdolu hayatın içinden o hayatın bir parçası olamadan giderek azalarak geçen yolcu ve belki de yerler ve zamanlar azalıyor ona doğru, kendi yaşamında turist olmanın esrikliğini yaşıyor.‘Az'lığı karelere bölüyor, imgelerde sabitliyor. Belirli zamanlarda, belirli yerlerde, belirlenen süre kadar varolarak ödevini yerine getirirken, kuşkusu ışığın izine, griler arasından ışıyan gökyüzüne dair.