1 Mayıs Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma günü Taksim Meydanı'nda yüz binlerin coşkusuyla kutlandı. Emekçiler hep bir ağızdan “Biz, biz emekçiyiz, savaşa geçit vermeyeceğiz” sloganları atarken her grup kendi taleplerini ileten pankartlar, dövizler, flamalar, bayraklar taşıdı. Sabahın erken saatlerinde bir araya gelen emekçiler, yaklaşık 3’te 1’i kapatılan Taksim Meydanı’na üç koldan kortejler halinde girerken alana sığmadı.
Alana giren kortejler ise şöyle;
Şişli yönünden, DİSK, Sendikal Güç Birliği Platformu, Oyuncular Sendikası, direnişteki Hey Tekstil işçileri, Ruhi Su Dostlar Korosu, taraftan grupları, Anarşistler, ESP, Halk Cephesi, Köz, Kaldıraç, Partizan, Mücadele Birliği, DHF
Şişhane yönünden; KESK, HDK, Emek Partisi, BDP, ÖDP, UİD-DER, Feministler, LGBTT, Üniversite öğrencileri, ÖGD, TÖPG ve DSİP
Dolmabahçe yönünden ise; TMMOB, TTB, TKP, Halkevleri, CHP ve İşçi Partisi.
Geçen yıllara oranla daha coşkulu yaşanan bu yılki 1 Mayıs, toplumun farklı muhalif kesimlerinin yoğun katılımıyla kutlandı. 1 Mayıs 1977'de Taksim Meydanı'ndaki kutlamalarda katledilenlerin anısına Kazancı Yokuşu'nda saygı duruşunda bulunulması ve Taksim Cumhuriyet Anıtı'na çelenk bırakılmasıyla başlayan mitingte, Türkiye’de 1 Mayıs’ın kutlandığı tüm alanlarda saat 14.00’da “Faşizme karşı omuz omuza” sloganı atılırken, 77’de katledilenlerin isimleri okundu.
Sahneden okunan marşlar eşliğinde coşan emekçiler, tiyatro sanatçılarının sunumları ve müzik gruplarının etkinlikleri ile kutlamalara devam etti.
2012 yılı 1 Mayıs’ının ortak talepleri ise şöyle dile getirildi;
“Kıdem tazminatının kademeli olarak kaldırılması,
Özel İstihdam Büroları’nın kölelik büroları haline getirilmesi,
bölgesel asgari ücret uygulaması ile asgari ücretin düşürülmesi,
taşeronluğun, esnekliğin güvencesiz ve kuralsız çalışmanın “Ulusal İstihdam Stratejisi” adı altında yaygınlaştırılması hesapları yapılırken, diğer yandan grev yasaklarında ısrar eden, işçi sınıfının önüne konulan barajları koruyan, yasakçı bir sendikalar yasası bizlere dayatılmaktadır.
“4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikalarında Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” ile kamu emekçilerine anti demokratik çalışma ve yaşam koşulları,
toplumda 4+4+4 diye anılan “İlköğretim ve Eğitim Kanunu” ile eğitim sisteminde dayatmacı, baskıcı, gerici yasal düzenlemeler planlanması siyasal iktidarın uyguladığı baskıcı politikaların en büyük göstergesidir.
Her türlü hak alma çabasının ve mücadelesinin baskı ve şiddet ile durdurulmak istendiği, hapishanelerdeki tecrit uygulamalarının devam ettiği,
kentsel dönüşüm adı altında kentlerimizin yağmalandığı,
kâr uğruna çevrenin talan edildiği,
sağlık ve eğitim alanın ticarileştiği,
gazetecilerin, sendikacıların tutuklandığı,
zorun ve baskının hakim olduğu bir devlet yönetiminin izlerini hissetmekteyiz.
Bu süreçte özellikle Kürt halkının demokratik taleplerinin, baskı ve tutuklamalar ile yok sayıldığı, özel yetkili mahkemeler ve terörle mücadele yasası adı altında her türlü hak alma talebinin suç görülerek yaratılan baskı iklimi ortadadır.
Ortadoğu’da yaşananlar, başta Suriye de olmak üzere emperyalizmin bölge politikalarının hakim kılınması için izlenen politikalar, ülkemizi içinden çıkılamaz bir cendereye doğru sürüklemektedir.”